Het Nederlands Openluchtmuseum start met het NOM koor. Het is mijn opdracht om de medewerkers met veel plezier goed te laten zingen. En op die manier muziek toe te voegen aan het museum.
Het repertoire worden liedjes van vroeger tot nu, die te gebruiken zijn door elke medewerker die contact heeft met de bezoekers van het museum. We gaan met elkaar zingen en de liedjes die we kennen uitwisselen.
We herinneren ons allemaal de liedjes van onze oma. Maar zingen we zelf nog wel?
Hoe mooi zou het voor de bezoekers van het Openluchtmuseum zijn als er uit een locatie een lied klonk. Een lied raakt de ziel van de bezoeker veel directer dan een tekst. Bovendien hoort zingen er historisch bij. Er werd vroeger gezongen, thuis, op het veld, onderweg, in de kerk. En er zijn vele liedjes over onderwerpen die in het museum verbeeld worden. Die kunnen net zo goed gezongen worden als dat er over verteld wordt. In Staphorst, rond de Anansiboom, in de Molukse barak, op de molen, in het Turkenpension, in het jaren 1970 huisje te Tilburg, overal horen ook liederen.
Opdrachtgever: Nederlands Openluchtmuseum